دوشنبه ۲۸ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۸
۰ نفر

همشهری دو - فاطمه محمدصالحی: والدین بچه‌‌های تک‌فرزند ظلم بزرگی در حق آنها می‌کنند و آن هم تنهایی این بچه‌ها در همه دوران‌های زندگی است.

نداشتن خواهر و برادر چه در دوران كودكي و چه در زندگي آينده فرزند شما، مي‌تواند به‌شدت آسيب‌زننده باشد. اگر شما والديني هستيد كه فقط يك فرزند داريد و ديگر نمي‌توانيد اين اشتباه را جبران كنيد اقلا سعي كنيد از راه‌هاي درست شخصيت فرزندتان را به‌گونه‌اي تربيت كنيد كه كمترين ميزان آسيب را ببيند. براي خوشبختي در زندگي فردي و اجتماعي اين كودك شما به‌عنوان والد بايد نكته‌هايي را بدانيد كه از نان شب هم براي او واجب‌تر است كه مهم‌ترين آنها را براي شما مي‌گوييم.

  • بگذاريد نفس بكشد

كودك تك‌فرزند هم مي‌تواند مريض شود، نمره كم بگيرد، كتك بخورد، دوستانش با او قهر كنند. اگر كودكتان را از بدو تولد تا هميشه بخواهيد زير ذره‌بين خودتان نگه داريد تا مبادا برايش اتفاقي بيفتد، خودتان ريشه يك اتفاق بد را براي او رقم زده‌ايد. اينكه فرزند شما زندگي طبيعي‌اش را با همه اتفاق‌ها، تنهايي‌ها و... تجربه كند و در حد منطقي از حمايت شما برخوردار شود مي‌تواند روحيه شكننده و ضعيف را از او دور كند تا آماده روزهاي آينده‌اي باشد كه بايد بدون شما و بدون خواهر و برادر به تنهايي سپري كند. چك‌كردن‌هاي دائمي: كجا بودي، نكنه اتفاقي برايت بيفتد و... فقط مي‌تواند استقلال را از فرزندتان بگيرد.

  • يكي به جاي همه

هر كودكي با استعداد‌ها و توانايي‌هاي خاص خود به اين دنيا مي‌آيد. اگر پدر و مادري يك فرزند داشته باشند و بخواهند همه آرزوهاي خود را در يك فرزند خلاصه ببينند، حجم زيادي از فشار رواني و استرس را به او وارد مي‌كنند. اشتباه ساده اين تك‌فرزند احتمالا بيش از خانواده‌اي كه چند فرزند دارد به چشم مي‌آيد و ممكن است شتاب بيشتري هم براي حل مسئله كودك گرفته شود كه خود آسيب بيشتري به فرزند مي‌زند. توانايي‌هاي هر فرزند به اندازه‌اي جذاب است كه حتي والدين تك‌فرزندها هم مي‌‌توانند از آن خوشحال باشند. شرط مسئله اين است كه به جاي تحميل خوبي‌ها بر فرزندتان از شناخت خوبي‌هايي كه دارد شروع و به كمك خود او و به مرور، بر خوبي‌هايش اضافه كنيد.

  • كمك‌هايي در نبود خواهر و برادر

1- فرزندي كه خواهر و برادر ندارد بيش از بقيه بچه‌ها نياز دارد تا چگونگي دوستي و برخورد با افراد خطاكار را يادبگيرد؛ براي يادگيري‌اش وقت بگذاريد 2- خودتان اهل تقويت روابط خانوادگي با خاله، عمه، دايي و... باشيد تا فرزندتان با همسالان انس بگيرد و بتواند براي خود الگوسازي يا رقيب‌سازي‌ كند و پيشرفتش بيشتر شود. 3- در سنين بالاي 4سال و قبل از مدرسه، از مهد و پيش‌دبستاني اما در حداقل ساعت استفاده كنيد. 4- نه به‌عنوان يك والد بالادستي كه فقط تذكر‌دهنده يا تهيه‌كننده نيازهاي كودكي يا نوجواني است بلكه يك دوست برايش باشيد. نشانه موفقيت شما در دوستي با فرزندتان اين است كه همبازي، همكلام، شنونده نظرات، غم، خنده، همراه تفريحات و... او باشيد. زبان چنين والد موفقي در لحظات اشتباه فرزندش تهديد، مقايسه و سرزنش نيست.

  • نه شنيدن و نداشتن را از او دريغ نكنيد

تك‌فرزندها بيش از بچه‌هايي كه خواهر و برادر دارند ممكن است توقع امكانات و خدمات داشته باشند. اين درحالي است كه اغلب خود والدين هستند كه با تلاش‌هاي حداكثري خود براي به زمين نماندن آرزوهاي فرزندشان اين پيام را به او مي‌دهند كه تو نبايد حسرت به دل باشي، نه بشنوي و... . اگر مي‌خواهيد از احساسات والديني خود براي پختگي شخصيت بچه‌ها استفاده كنيد لازم است تا:
- يك سوم خواسته‌هايشان را به‌موقع و سريع اجابت كنيد.
- يك سوم خواسته‌هايشان را به بعد موكول كنيد.
- با مهرباني و منطق يك سوم خواسته‌هايشان را غيرلازم بدانيد و بگوييد كه نمي‌توانيد يا بهتر است كه تهيه نشود.
- اجازه دهيد خودش هم براي رسيدن به خواسته‌هايش زحمت و سختي بكشد تا شيريني موفقيتش را بچشد.

کد خبر 321991

برچسب‌ها

پر بیننده‌ترین اخبار مهارت‌های زندگی

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha